6 april 2007

Archives Land


Zo, even bijpraten...

Sinds gisteren zijn de archivarissen in Second Life (SL) weer een stapje verder. Er is ons een mooie lap grond aangeboden, die we in dank hebben aanvaard. Die lap, van 1152 vierkante, virtuele meters, is niet ons eigendom overigens.

In plaats daarvan krijgen we hem, zonder kosten, te leen van de beheerder van alle info-eilanden, om te kijken of we er iets mee kunnen doen als archivarissen. na een jaar wordt dan bekeken op welke manier we gebruikmaken van ons perceel... en of we het kunnen blijven lenen, voor niks.

Een jaar op onze keukenkalender duurt overigens erg lang in SL... Het lijkt wel alsof de tijd inderdaad sneller gaat hier. Niet alleen wat het opbouwen van contacten betreft, maar ook wat betreft het ontplooien van activiteiten.

Ik weet niet waarom. Misschien omdat er gewoon 24/7 wordt doorgewerkt op hetzelfde eiland. Of omdat de besluitvorming in SL wat sneller verloopt... of omdat dingen digitaal nou eenmaal sowieso wat sneller te doen zijn, zoals het bouwen van een huis.

Wat moet je met virtueel land?
Ons stukje land ligt erg mooi, op een eiland genaamd Cybrary City II. Deze twee eilanden zijn bedoeld voor bibliotheken en andere instellingen of groepen, die hun aanwezigheid in SL met een gebouw willen markeren. Er zitten daar trouwens ook individuele bibliothecarissen, die een kantoorruimte huren.

Ik begrijp nog steeds niet goed wat je met zo'n kantoor zou moeten doen hoor. En ook over het gebruik van ons eigen landje moeten we nog goed nadenken. Duidelijk is al wel dat er géén gebouw komt.

De volgende keer zal ik daar eens wat dieper op ingaan, maar om kort te gaan komt het hierop neer: het heeft geen zin om alles uit ons dagelijkse leven rechtstreeks naar ons tweede leven te kopiëren. Soms helpt dat, maar vaak ook niet. Wat moet je met een deur in de gevel van een gebouw, als de meest gangbare vorm van verplaatsen, vliegen is? Wat moet je met roltrappen en wenteltrappen? (Ze zijn er echt!)

Maar goed, we zijn nog bezig met het formuleren van onze missie. En dan moet het land zich daar eigenlijk naar gaan vormen, zogezegd. Vorm volgt functie. In ieder geval zullen we er geen stoffige boel van maken hoor.

Oké, voorlopig zetten we gewoon een tafeltje en wat stoeltjes neer. Dan kunnen we in ieder geval vergaderen over ons eigen, virtuele archivarissenland... ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.