24 juli 2009

Coming to America (10) - Vijf minuten

Sommige dingen, die gewoon op onze eigen aardkloot te bewonderen zijn, maken zo'n onwerkelijk grootse indruk op je, dat je ze van je leven niet meer vergeet. Ik had zo'n ervaring bijvoorbeeld vorig jaar, toen ik in Rome het Pantheon bezocht.

Als je het Pantheon binnenstapt, naar boven kijkt en dan nog niet dusdanig versteld bent, dat je nog langzaam naar het midden van deze tempel kunt lopen, dan weet je wat ik bedoel. Toen Michelangelo in later tijden de koepel van de Sint-Pietersbasiliek ontwierp, modelleerde hij deze naar het ontwerp van het Pantheon, maar uit respect voor de architect en bouwmeester daarvan maakte hij de koepel van de basiliek net een ietsiepietsie kleiner dan de koepel van de oude, Romeinse tempel, in zijn ogen niet het werk van mensen, maar van de Engelen.

En gelijk had-ie. Sommige dingen moet je niet willen evenaren.

En sommige andere dingen zouden we niet eens kĂșnnen evenaren, al zouden we nog zo graag willen. Een voorbeeld daarvan zijn de Niagara Falls.

SDC10641

Nu zo ongeveer een week geleden stapte ik met nog enkele tientallen andere toeristen, gehuld in een blauwe poncho, op de Maid of the Mist VI, een van de boten die je langs de watervallen voert. Gedurende een tocht van een half uur bouwt de spanning zich langzaam op, als je langs de Amerikaanse kant van de Niagara Falls glijdt en dichter en dichter bij het vallende water in de buurt komt.

SDC10647

De nevel, die bijna voortdurend tussen de watervallen in hangt, maakt dat het zicht zo nu en dan waziger en dan weer helder wordt. Zachtjes hoor ik de waterdruppels op m'n poncho neertikken, waarmee ze het voortdurende geluid van stromend water vergezellen, dat dag en nacht over de omgeving te horen is. Ik vraag me af of ik misschien het mutsje van die poncho ook niet eens uit zou moeten rollen. Dapper als ik ben, laat ik dat nog maar even. Mijn reisgenote lacht...

SDC10653

Als de boot een beetje draait, zie ik om de hoek het eerste begin van de Canadese watervallen. Hun vorm van een hoefijzer gaf ze de naam Horseshoe Falls en beetje bij beetje stuurt de boot aan op het midden daarvan.

SDC10661

Als hij volledig is gedraaid en ik even opkijk vanachter de lens van de camera, zie ik dat we langs een wand van water glijden. Het druppelen van water op de poncho gaat over in het neerkletteren van iets wat op regen lijkt, als ik stil raak van wat ik voor me zie. Ik probeer foto's te maken en tegelijkertijd de camera droog te houden. Een onmogelijke combinatie, waarbij de camera het moet ontgelden ten gunste van het fotomoment.

SDC10657

Ondertussen glijdt de boot verder door het water en voel ik Ali aan m'n jas trekken. Blijkbaar ben ik nogal opgenomen door al dat natuurgeweld voor me, zodat ik in eerste instantie niet doorheb, dat ze probeert me om te laten draaien. Het volgende moment daarna begrijp ik waarom en beleef ik misschien wel de vijf meest indrukwekkendste minuten van de hele reis naar Amerika.

SDC10659

Van dichtbij kijk ik op tegen een voortdurend in elkaar stortende muur van water, zo groot en breed als een flatgebouw. Het bulderend geraas van het water, de snelheid waarmee het naar beneden stort en het besef dat er zich van bovenaf een oneindige reserve aan nieuw water aandient, maakt dat ik m'n ogen niet van het schouwspel af kan houden. Hoe klein en kwetsbaar kun je je voelen? Maar de enige reden om af en toe wat in elkaar te duiken en m'n ogen te sluiten, is dat met onregelmatige tussenpozen die waterval zich over de boot zelf lijkt uit te storten.

SDC10634

Later, als we vanaf een hogergelegen punt neerkijken op hoe anderen hetzelfde beleven en wij van een lunch genieten, zien we hoe ver de boot daadwerkelijk verwijderd blijft van de eigenlijke waterval. Het maakt de ervaring misschien nog wel indrukwekkender.

Als je je een keer heel klein wilt voelen tegenover de natuur en je tegelijkertijd wilt genieten van een onbeschrijfelijk mooi krachtspel van water, dan kan ik een bezoek aan de Niagara Falls van harte aanbevelen. Ik zou voor die paar minuten zo weer terugwillen.

4 opmerkingen:

  1. Heel mooi beschreven Christian! Klinkt geweldig spannend en indrukwekkend. Niagara Falls staat op mijn lijstje. Dat is heel kort, dus ik hoop het af te werken in de komende jaren :-)

    Veel plezier nog in de rest van je vakantie.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een machtig gezicht moet dat zijn!
    En ja, wij stonden ook met stomheid geslagen in het Pantheon (maar dat weet je), dus Niagra Falls moet wel iets groots zijn.
    We genieten mee en wie weet.......

    Nog een paar fijne dagen en tot maandag (XXX Dutch kisses)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. I can't wait to see it, sounds absolutely marvelous. Simon asks what the noice is like. I will come and talk to you at your flat if that is ok.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Luud: Ze zullen er nog wel een paar jaar blijven liggen voor je! ;-)

    @Anoniem: Tot maandag!!

    @Saskia: The noise is like this constant roaring on the background, to be heard anywhere in the city of Niagara Falls, until you get closer and closer to the actual waterfalls. Especially when being in between the Horseshoe Falls, it is all you can hear, except from other sounds, that are really nearby, like from the people next to you on the boat.

    And you're always welcome to visit me at home -- give me a call and I'll have tea ready! :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.