Het einde van Second Life... Graag! / The end of Second Life... Please!

For English translation, please see the blue text below

Gisteren had ik een oud-medestudente/collega/vriendin over de vloer - net als in Second Life (SL) zijn de grenzen een beetje vaag - en we hebben onder andere wat gepraat over blogs. Welke kant zal het opgaan en welke zullen standhouden? Nou ja, alsof ik er wat van weet... als groentje!

Ik heb wat dat laatste betreft de mazzel dat er niet veel archivarissen in SL zijn met een blog. Er zijn niet eens veel archivarissen in SL... en zelfs het aantal archivarissen in het algemeen is nogal klein. Dus qua concurrentie valt het wel mee voor me... ;-)

Wel merk ik dat ik me wat probeer te specialiseren. Ik richt me natuurlijk vooral op web 2.0 en archieven en probeer daarin vooral ook niet de biblioblogs bij te benen, want dat is onbegonnen werk. Zelfs op mijn eigen gebiedje kan ik niet alles bijhouden. Daarom lees ik graag blogs die andere blogs samenvatten, als het ware.

Nieuwe virtuele werelden
Zo had Edwin weer een fijn bericht over virtuele werelden. Waar ikzelf m'n dagen slijt in SL, houdt Edwin meer van een afstandje de ontwikkelingen rond virtuele werelden in z'n algemeen bij. Da's voor mij dan weer handig, want ik blijf zo ook weer wat beter op de hoogte. Je moet ook niet alles zelf willen doen. (Ik houd het wel enigszins bij hoor! Denk niet dat ik niks doe hè...)

Edwin blogde over de opkomst van nieuwe virtuele werelden voor kinderen en de gevolgen daarvan voor SL. De laatste tijd duiken er steeds meer van die virtuele werelden op. Ze lijken ook steeds meer gericht op specifieke doelgroepen en ze lijken ook steeds succesvoller. Dat heeft een voorlopig hoogtepunt (ach...) gekregen met de virtuele wereld van Barbie, BarbieGirls, waarin na een paar maanden al miljoenen Barbie's rondhuppelen. (Overigens heeft SL daar ook nog wel eens wat van weg hoor! Maar dat terzijde...)

Waar sommige bedrijven er in SL de brui aan geven - in mijn ogen met het verkeerde uitgangspunt ingestapt - lijken die specifieke werelden met specifieke doelgroepen natuurlijk veel interessanter voor het bedrijfsleven. Ik weet niet zoveel van marketing, maar begrijp wel dat het goed is om een duidelijk afgebakende doelgroep te hebben en ook te weten waar die zich ophoudt.

Het einde van Second Life?
Betekent dat nu het einde van SL? Wel, voorlopig loopt dat niet zo'n vaart hoor. SL heeft nog steeds een aantal grote voordelen boven veel andere werelden, zoals het feit dat je die wereld compleet zelf in kan richten. Wat dat betreft maakt SL enorm veel creativiteit mogelijk, wat ook wel zo fijn is als je iets wilt ontwikkelen, zoals diensten of producten.

Graag!
Maar SL heeft ook een dijk aan nadelen. De leercurve is ontzettend steil voor heel veel mensen, kinderen zijn niet welkom (alleen op een speciale grid voor tieners), het imago van SL heeft wat knauwen gekregen, de software werkt op veel computers niet en de graphics zijn veel minder vergeleken bij die van andere werelden. Dat laatste heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat alles door bewoners zelf is gemaakt. Alle textures (de plaatjes) zijn door gewone mensen zoals ik online gezet, bijvoorbeeld, en niet alleen door grafische afdelingen van grote softwarebedrijven.

Zelfs het feit dat je de hele wereld zelf mag... nee... móet inrichten, is een nadeel, zeker met die steile leercurve. Een heleboel mensen (jongeren?) willen misschien helemaal niet zelf vanalles bouwen en doen. Ze willen in een kant-en-klare wereld rondlopen en praten en die op hun eigen manier personaliseren. Dat wil zeggen: minder vrijheid, maar wel genoeg vrijheid... en vooral makkelijk bereikbaar... dus zonder bouwen en programmeren en zo.

Euh... en dan?
Ik zal zelf niet snel in Barbie's wereld stappen, maar zou het dus op zich ook geen ramp vinden om SL op termijn te verlaten - ik heb geen huis om eerst te moeten verkopen... ha, ha! - en dan een andere wereld in te stappen. Je laat dan een berg achter...

...maar neemt het meest belangrijke met je mee! Alle ervaringen die je hebt opgedaan over wat werkt en wat niet in virtuele werelden, zelfs bepaalde bouwsels en toepassingen. Maar vooral het netwerk dat je hebt opgebouwd, de mensen die je hebt leren kennen, de groepen waarin je hebt samengewerkt.

Kijk ik naar Info Island, dan valt op dat veel werk buiten SL wordt verzet. In de discussiegroepen worden ideeën, gedachten en ervaringen uitgewisseld, op de blogs worden berichten geplaatst en nieuwigheden aangekondigd. En dwars daardoorheen worden professionale netwerken tussen mensen gevormd en toepassingen gebouwd.

Eigenlijk wordt op die manier een stabiele infrastructuur gebouwd, die ook rond een volgende virtuele wereld kan worden neergezet. Want - ik heb het al eens eerder gezegd - sociale netwerken gebruiken software en toepassingen, maar zijn er niet volledig afhankelijk van. De mensen in het netwerk vormen namelijk de kern van het netwerk. Zij maken het netwerk, niet de techniek. Die laatste is te vervangen. Makkelijk zelfs.

ENGLISH TRANSLATION

Yesterday I had an old classmate/colleague/friend coming over - just as in Second Life (SL), the borders are somewhat blurry - and we talked some about blogs, amongst other subjects. Which direction will things develop and which blogs will survive? Ah well, as if I have any knowledge about that... being a new kid on the block!

As far as that last point is concerned, I'm lucky that not many archivists, who have a presence in SL, in fact blog about that. Even more, not even as many archivists are in SL anyway... and there aren't even that many archivists in general. So as far as competition is concerned, I'll be fine... ;-)

I do notice that I'm trying a little bit to become more of a specialist on some subjects. I focus mainly on web 2.0 related to archives and for sure I'm not even trying to keep up with the many library blogs that are out there, because that's a mission impossible. Not even on my own specialization can I keep up with all things happening. So that's why I'm always eager to read any blog that summarizes other blogs.

New virtual worlds
So Edwin had another nice entry about virtual worlds. Like I am spending my days in SL, Edwin keeps an eye on virtual worlds in general, from a distance. And that in itself is very handy for me, because like that I can easily get myself informed about these things also. You shouldn't be wanting to do all the work on your own anyway. (By the way, I keep up with some things on my own still! It's not like I'm doing nothing, you know...)

Edwin posted about the rise of new virtual worlds for kids and the consequences from that for SL. The last few months, more and more virtual worlds came to the surface. They seem to be focussed on more specific target groups and also they seem to be more successful. At the moment, the virtual world of Barbie, BarbieGirls, where after a few months already millions of barbie's are hopping around in, looks like the best example of that. (By the way, also SL seems like such a world sometimes! But that's another story...)

Where some business companies in SL pull the plug on their projects -- in my eyes they just came with the wrong expectations -- those specific virtual worlds with specific target groups seem far more attractive for business. Of course, I don't know that much about marketing, but I do understand that it would be great for any company to have a clearly defined target group and to know where this group hangs out.

The end of Second Life?
Does this mean the end of Second Life? Well, for now I don't think we need to rush out of there. SL still has some major advantages above many other virtual worlds, like the fact that you can completely build this world to your specific needs. As far as that is concerned, SL gives full room for creativity, which is nice, especially when wanting to develop something like services or products.

Please!
But SL has got many disadvantages also. The learning curve is very steep for lots of people, children and teenagers are not welcome (only on a special grid for teenagers), the image has been bruised on some occasions, the software doesn't function properly on many computers and the graphics are somewhat poor, compared to those from other worlds. That last one also has to do with the fact that the world of SL has been built by it's residents, of course. All textures, for example, are uploaded by normal people like myself, not by some graphical departments from big software companies.

Even the fact that you may... no... must build this entire world on your own, is a disadvantage, especially with the steep learning curve. Maybe many people (young ones?) don't even want to build on their own and all that. Maybe they just want to walk and talk into a ready-made world and personalize that in their own way. Which means: less freedom, but still enough... and especially easy to have... so without the building and scripting and all such things.

Eh... and then what?
As for myself, I don't think I'll hop into Barbie's world very quickly, but it also won't feel like a disaster to me when I should have to leave SL after a while -- I have no house to sell first anyway... ha, ha! -- and then walk into another world. For sure you'll leave many things behind...

...but you'll take the most important things with you! All experiences that you learned about what will work in virtual worlds and what won't work, for example, even some things you build, or applications or tools. But especially the network that you've created, the people who you've met, the groups with which you did cooperate.

If I have a look at Info Island, then I notice that much of the work is being done outside SL. In the discussion groups idea's, thoughts and experiences are being shared, on blogs messages are being posted and announcements about new things are being published. And straight through all that, professional networks by people are being formed and applications are being built.

In fact right now a stable infrastructure is being worked on, that can be placed around any next virtual world. Because -- I've said so earlier -- social networks make use of software and applications, but are not totally dependant from them. The people in the network form the core of the network. It's them what the network is all about, not the techniques. That latter one can be replaced. Quite easily even.